Sago'nun Asker Anıları (Saqo'nun gunLugunden)

Bahsedilen seylerin hiçbiri hakkinda fikriniz olmuyor.Normalde bir yerde sira,kuyruk felan varsa birçogunuz çeker gider beklemez bile.
Fakat askersen beklersin.hem de 700 kisilik bir sirada bile beklersin. Ilk basta teslim oldum,daha sonra bavullarimizi bir odaya biraktik,daha sonra uzunca bir kuyruga soktular ve bekledik.
Kimse bu kuyrugun ne için oldugunu bile bilmeden bekliyordu.sira bana geldiginde anladim ki,bir berber kuyruguymus.
Önceki gün kestirdigim saçlarimi birkez de onlar tras etti.Ama çok büyük bir fark vardi.Tras tam 30 saniye sürdü.
Kendimi bir tavuk gibi hissettim.Üzerimiz kil içinde diger bir kuyruk bizi bekliyordu.Girdik. Oradan elbiselerimizi alip diger kuyruga girdik.Orasida dus kuyruguymus.Toplam dus süren 3 dakika dediler.
Ben girmedim dusa.Zaten acemilik boyunca dus almadim.Sadece el yüz yikama yerinde güzelce temizlendim.

Neyse...
Dus ardindan yemekhaneye girdik.Tabiiki bu süre içinde kimseyi tanimiyorsunuz.Kimse yanlis anlamasin bunun adi vatani görev ve yasadiginiz sasali hayat ardindan böyle bir ortama girince ne oldugunuzu sasiriyorsunuz.iste bu nedenle sorun askerlik görevinde degil bizlerde,psikolojilerimizde oluyor.Bunu her Türk genci tadiyor.Olgunlasma evresi de denebilir.
Yemekhanede hiç yemek yemedim.''Allahim burasi neresi,kim bu insanlar,açim,hasretliyim'' diye diye o günün uykusuna dalmak üzere koguslarimiza çiktik.Ben bunlari anlatirken hiç süphe yok ki;bir çogunuz gülecek,ama su an anlattigim hadise hayatimin en kötü günüydü.Allah huzrunda yemin ederimki ben hiç bukadar kötü bir psikoloji yasamamistim. Kendinizi tarifsiz bir yalnizlik içinde buluyorsunuz.
Annenizi özlüyorsunuz,gözleriniz dolu dolu oluyor ama onca erkegin içinde aglamamak için dudaklarinizi isiriyorsunuz.Bu çok ciddi.
Gözlemledigim kadariyla birçok kisi böyleydi.Bazi koguslardan yüksen tonda hiçkiriklar duydum.Kimilerinin sesleri hala ekolu çinliyor kulaklarimda. Ikinci güne uyandigimda saat 06:30 du.
sevgilimi ve annemi sanirim hiç bu kadar siddetli özlememistim.tras olup ,üzerimizi giyinip yemekhanede kahvalti yemek üzere asagi indik.Kendime eli ayagi düzgün 3 mükemmel arkadas buldum.Ersin,Umut ve Kubilay.
Onlar yemekhanede kahvaltilarini yaptilar bense 2.günümün sabahinda aç aç gezdim.Alisamamak en büyük problem.
Içtima alanina gelince resmen asker oldugunu anlarsin.Yüksek tonda bir komutan sesi.Jilet gibi kesici.
Çaki gibi olmalisin yoksa laf yersin.Askerde laf yemek ölmek gibidir.Her laf seni ezer.Bu duruma düsmemek için iki kelime edersin bu hem seni kurtarir hem karsindakini rahatlatir.''Emret komutanim''.

Ilk gün bekledigimiz 5 ayri kuyrugun ardindan 2.gün ilk egitime basladik.Beni manga komutani seçtiler.Boyum uzun diye.
Bu arada ben hala aklimdaki sevgili ve anne hasretiyle kavruluyordum agustos günesi ensemdeydi ve o kadar yakiciydi ki,üzerinizdeki kamuflajdan kimi zaman buhar çikiyordu.Bu çok ciddi.
Ben hala kimseye telefonla ulasmamistim.Bu hissin anlatimi gerçekten yok,yasamalisin.
Aksama dogru arkadasimdan telefon karti ödünç alip ilkin sevgilimi aradim.''Beni burdan alin ne olur alin'' dedim.
Evet ciddi ciddi sadece bunlari dedim.Çildirmis gibiydim.Çok zavalliydim,arkadaslarim halime üzülüyorlardi.Bazilari daha önceden yatili okullarda kalmis kisiler oldugundan yüzüme bakarak hemde o kötü halime ragmen pis pis sirittilar.Birisini duvara çiviledim ''ben hiç böyle olmadim bana bir daha gülersen seni daima aglatirim'' dedim.
Neyseki bu olaydan sonra bana kimse gülemedi.Halim çok kötüydü en ufak birseyde herkesi tersliyordum.
Ilk 4 gün ölüm ve yasam ikileminin tam ucunda geçti.3.günün ortasinda ilk yarim ekmek tavugumu yedim ve kaybettigim enerjimi topladim.Komutanlarimizi tanidik.Artik buradayiz ve devam etmeliyiz diyordu herkes.
Tabi ilk günler bunlar biraz agir gelir.Alisirsiiiiin....

06:30 dan 21:30 a kadar süren bazen 1 saat daha erken biten yogun egitim beni gerçek anlamda çok terletti .Kayis Dagi'ndan esen rüzgarla ter kurudu.Hergeçen gün kendimi daha agir hissettim.Bir süre sonra sanirim kendimi tasiyamayacagim dedim.Ame sabrettim.Ulan herkes 3 ay yapiyor acemiligi ben 18 gün yapacagim daha ne istiyorsun deyip avundum.Ama nafile ha 3 ay ha 3 gün orada bulundugunuz vakit bir kozalaksiniz.Her tarafta çam agaçlari var.
Ilk hafta sonumu hiç unutmayacagim.Pazar günü görüsü derler orada. Sevgilimi günler sonra ilk kez canli canli gördüm.sanirim o gün onunla pek konusamadim.Gözlerim dolu doluydu ve konusursam aglarim diyordum.Gayet sessiz cevaplar verdim.Insan eskisi gibi olamiyor bu derin sok sonrasi.
Içinizde hep hüzün büyüyor.Mutluluk bazen 20 dakika istirahat et cümlesiyle geliyor.
Her boslukta kesfettigim bos araziye gidip Allah'a dualar ettim.Istanbul'da kalmak adina.Inanin hiç bu kadar ona yakin olmamistim.Günün 12 saati Allah'a dualar ettim.bildigim tüm dualar ve tabiiki affet haykirislari.Bunu yaptikça rahatladigimi hissediyordum.700 kisi oraya seçilerek alinmisti.Hepsi mükemmel egitim seviyesine sahip insanlar.
Sallasan mühendise ve doktora çarpiyordu.Belkide içlerinde en ezik bendim hahaha.
Kurra sonucu heryer olabilirdi.Ya dogu ya bati ya kuzey ya da güney.Isimiz Allah'a kaldi diyorduk.

Hergün sevgilimi ve ailemi arayip konustum.ikinci hafta daha iyi gibiydi.daha da güç kazandim.Komutanlar cumartesi gününü de görüs günü ilan edince duacisi oldum onlarin.Çünkü ailemi ve sevgilimi görebilecektim.Geldiler ve o gün süper geçti.
2.hafta silah ve tüfek atisi için yollara düstük.tatbikatlar yaptik.g3 ve kalasnikof ve de normal tabancayla atislar yaparak egitildik.Bu süre içinde ençok tükettigim seyse suydu.hep su içtim.Agustos günesi beni ve bizi kuruttukça cebimizdeki parayi suya yatirip serinlemeye çalistik.Su hiç bu kadar lezzetli olmamisti belki de.
Kimileri hastanelik oldu bayginlik geçirdi.Kimileriyse kendini atmaya çalisti,intiharla çok karsilastim.Çok üzüldüm.
O kadar okumus insanin bu denli kötü psikoloji portresi,ne siz sorun ne ben zikredeyim.
Ben 2.gün gecesi firar bile etmeyi düsünmüstüm.Evet evet adrenalinimin firladigi geceydi o.Ama sevgilimi babasindan alabilmek adina bunu yapmamaliydim))))) kulaklarimda Nur Yoldas'in Saki isimli sarkisi hep çinladi.
Bu sarkiyi sanirim artik hiç dinleyemeyecegim.Sizde bulup dinlerseniz beni hatirlarsiniz artik. Neyse..

Vakit geldi çatti kurra zamanina....
herkesde bir heyecan bir stress ki sormayin.Bu arada ben de 2 hafta boyunca bir günlük tutup sevgilime verdim.yasadiklarimi anlattim.
Kurralar için dereceleme yoluna basvurdular.subay sinavi sonucu ben güzel bir sinav notu aldim.Farsça mezunu sadece 2 kisi vardi koca 700 kiside ve sadece 2 sikkim vardi.Umarim siklardan biri Istanbu'dur diyordum hep.Hatta komutanlarima acaba neresi vardir sorulari sordum.Istanbul ve Ankara dediler hep.Bayaga ümitlenmistim.Hep dular ettim.Hem de tarifi yok hep hep hep.
Hatirlarsaniz sizlerden de dua etmenizi istemistim
Benden öncekilerin kurralarini izlerken sanki çok heyecanli bir filmi izler gibiydim.Arkadasim Oguz Ankarayi istiyordu ve evliydi.Onun için dua etmistim ve onun kurrasinin vakti gelince nefesimi tuttum.Ona Ankara çikinca gözlerimden bir damla sevinç gözyasi geldi.Sonra Ersin çikti ve güzel bir yer oldu.Tüm arkadas bildiklerim Allah'a sükür tam olarak istedikleri olmasa da güzel yerlere düstüler.
Vakit benim kurrami gösteriyordu.Iki farsça mezunu sahneye çiktik.Etrafda kameralar,g.kurmaydan konuklar ve tabiiki çok büyük bir heyecan.Derecede ben üstün oldugumdan ilk ben çekecektim kurrayi.Diger arkadas benden geriye kalan tek seçenegi seçmek zorunda kalacakti.''Hadi yavrum sag el kurtar beni'' dedim.
Tekmilimi verdim ve komutanimin emriyle kurra kagitlarini ''biiiirrrr---ikiiii'' diyerek torbaya attim.Kurra baslasin dendi ve ben yaklasik 3 saniye sürek bir çalkalama sonrasi kurra kagidimi elime aldim,komutanima teslim ettim.Nedense içimde hiçbir tereddüt yoktu.Ve Komutan kurra sonucunu açikladi.Sonuc pozitif.Istanbul.
Direk disari kosarak çikip sevinç çigliklari attim.En sevdigim komutanim Cihan'a sarildim.arkadaslarima sarilip telefon kulübesinin yolunu tuttum.Müjdemi ilk olarak sevgilime verdim.Benim için sabaha kadar dua ettigini söyledi.
Biliyorum ki;18 gün boyunca hergün dualar etmisti.Çünkü ben de öyleydim. Annem de ayni sekildeydi.Hiç bu kadar sevinmemistim.Mutluluktan agladim hüzünlüyken aglayamamanin keyfini çikardim.Belki kimileri benim agladigimi gördü ama kimse umrumda degildi zaten bunlarin mutluluk gözyaslari oldugu her halinden belliydi.
Telefon görüsmem bitince tekrar kurra alanina dogru ilerledim devamini seyretmek için.sonra biri beni durdurdu ve dedi ki;'' senden sonraki farsçaci nereyi çekti biliyor musun? hakkari-yüksekova''.Resmen kanim dondu.Çok fazla üzüldüm.Ya bu kurrada Hakkari'yi ben çekseydim ?....
Allah'a olan sonsuz sadakat ve sevgim tarifsiz kat artti.Ne diyecegimi hala bilemiyorum.
Tesekkürler esma'ül hüsna. her zaman bu isimle adini anarim.

Kurra gününden kisa bir süre sonra görüs günü oldu.Gün cumartesi ve birde ne göreyim görüse sevgilimle beraber Aykut Gürel gelmis.Çok motive oldum.Ertesi günse yani pazar, saat 12 oldu gelen giden yok.sevgilimi aradim gelecek misin derkesn köprüdeyim geliyorum dedi.Bekledim ve birde baktimki kapidan Cem yilmaz el salliyor.
O an kendimi anlatamayacagim hislerle dolu hissettim.Çok büyük mutluluklar bunlar.
Tarifi yok hiçbiryerde. Cem Yilmaz'in yaninda hababam sinifinin senaristi Kemal abi ve Öner de gelmisti.O gün herkes Cem ile resimler çektirdi.Herkes son hafta benim sagopa oldugumu ögrendi.Ilk basta benimle dalga geçenler Cem i yanimda görenler olayin gerçekligini anlayip özür bile dilediler.Tüm komutanlarim beni artik tanidi.Onlara romantizma albümümü hediye ettim.Aykut Gürel 25 adet yollamisti jest olarak kislaya.

Bu arada mufti ve alper i unutmamam gerekir.Kendileri askerligimin unutulmaz 2 ismi oldu.Mükemmel karakterleri vardi.
Sevdikleri kadinlari unutamamislar ve bana anlatiyorlardi.Gerçekten seven kisiler yani.
Birgün dedimki ''sanirim onlari aramaniz gerek beyler.içimden gelen ses ara ve mutlu ol diyor'' mufti biraz zorlansa da 1 sene önce ayrildigi hayatinin kadinini aramayi basardi.Sonus mükemmel ötesi
Randevu persembeye alindi bile.Alperse çok çekindi ama aradi yine de.Sonuç yine pozitif.
Böylelikle iki ayri sevgilinin yeniden birlesmesinde de rol oynadim.Mufti eski bir break dance ci.Sevincinden helikopter bile yapti.Alperden dondurma yedik
Neyse biraz mutluluk tablosu da çizdik sanirim.
Acemilik bitimi kisladan çikis inanilmaz bir heyecana neden oldu.sevgilim beni almaya geldi.Arabaya askeri giysimle bindim.Ailesel bir toplanti için yola çiktik.Ilk 3 gün kendimi sivile alistiramasam da yine de zorladim. Su an çok iyi sayilirim ama hala o geride kalan 18 günün buruklugu ile doluyum.Çok zordu,çok yalnizdi,çok hasretliydi.
Bu vakit araliginda müzigi bile düsünemedim.Albümüm çikmis haberim yok.Mutluluk yok.Oysaki su an havalarda uçan bir adam olmaliyim degil mi?
Belki çok kisa bir süre sonra.
Bu sürede sizler Romantizma ile tanistiniz.Kiminiz begendi kiminiz tersi.Ama sunu unutmayin ki; her ne olursa olsun bu albüm bir bas yapit.zamanla daha fazla seveceksiniz.Vazgeçemeyeceksin iz.

Melankolia labelimizin nihayet imza sirküsünü de aldik.su an Ankara'dan gelecek son imzalari bekliyoruz.Imza gelince resmen aktife dönecegiz.Takriben 2 hafta sonra baslariz.Resmi gazetede sirket ismini görünce çok sevindim bu arada
Sagopa Kajmer gerçekten çetin bir dönem geçirdi.Bu dönem tüm Türk evlatlarinin basina elbet birgün gelecek.
Vatan için teslimiyetinizin sart oldugunu sakin unutmayin.Ve bilinki ilk 1 hafta yasayan bir ölüden farkiniz olmayacak.
Sonrasinda Allah herzamanki gibi büyüklügünü gösterip sana yardim edecek.

eLine sağLık...=)

PaYlAşIm İçİn TeŞeKkÜr EdErİz

PayLaşım için SağoL..