Sagopa Kajmer org kapandı melankolia devam

Son kez selam ahali
Bu kez buluşuyoruz diye müjdelemeye gelmedik karşınıza. Piknik de yok. Hayır, bilemediniz; sürpriz de değil…
Gidiyoruz ahali… Neden diye soruyorsunuz; nedenini biz de bilmiyoruz. Gitmemiz gerek…
Aile dedik biz buraya. SagopaKajmer.ORG dedin mi akan suları durdurduk. Farklı görmedik kimseden kendimizi. Mesafe koymadık kimse ile aramıza. Aynı kaptan yemek de yedik, aynı yataklarda da uyuduk. Uykusuz uykusuz çıktık bazen yollara. Kaptık pankartımızı vardık her mesafeye. Çünkü destek olmamız lazımdı, olmalıydık; sonuna kadar da olduk. Sığamadık bazen kabımıza, haykırdık KİMİNE GÖRE FORUM, BİZE GÖRE AİLE! Ama sadece bize göre Aile işte.. Bize göre…
Peki ne bekledik bunların karşılığı olarak?

H i ç b i r ş e y…

Biraz teşekkür, azcık takdir, çokça saygı…
Bu duruma üzülen çok kardeşimiz olacak, biliyoruz. Ama yüzümüze gülüp arkamızdan konuşanlar, ayağımızı kaydırmaya çalışanlar, olmayan şeyleri varmış gibi gösterenler, birin üzerine bin katıp önümüze koyanlar ve onlara inananlar için güzel bir gün. Bu günü onlara hediye ediyoruz. 2 Nisan 2009.
Neyse ahali daha fazla kurcalamanın manası yok; uzun yazıları okumayı sevmiyorsunuz, biliyoruz.
Uzunca zamandır birlikteyiz, sanki doğumdan bu zamana kadar, sanki aynı evde her gün yaşar gibi, sanki ellerimiz hiç ayrılmamış gibi…
Şimdi veda zamanı ailemizin güzel insanları, ayrılık çanları bu sefer bizler için çalıyor, gidiyoruz ama gitmiyoruz. Elbet bir gün Kadıköy iskelesinde, Beyoğlu’nun arka sokaklarında, İzmir’in Karşıyakası’nda, Antalya’nın terminalinde, Maraş’ın Trabzon Caddesinde, Adana da…
Canım ülkemin herhangi bir yerinde elbet karşılaşacağız, yine dostça sarılacağız.
Sevgili arkadaşlar;
Sizler ile birlikte kocaman bir 3 yıl yaşadık. Kimi zaman kırdık, kimi zaman kırıldık, kimi zaman dostça eller uzattık ve bazen de aşkları bulduk.
Hepiniz hakkınızı helal edin, göz nurunuz, el emeğiniz en önemlisi de sevginiz vardı bu sitede.
Neden diye sormayın olur mu? Bazen susmak lazım, bazen konuşmadan da anlamak, anlayabilmek, anlatabilmek lazım.
Kuvvetmira ekibi adına adım attık, yürüdük, yetişemedik koştuk ama yüreğimizin gidebildiği her yerde onlar ile olduk, 81 ilden selam getirdik, can cana yan yana eküri olduk.
Ama artık tükendik…

Hoşçakalın…

PayLaşım için SağoL..

paylaşım için tşk lerr

PayLaşım için SağoL..